اسامى مقدّس حضرت مهدى (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)
و روحی فداه در کتابهای مذهبى اهل ادیان :
۱ ـ « صاحب » در صحف ابراهیم(علیه السلام).
۲ ـ « قائم » در زبور سیزدهم.
۳ ـ « قیدمو » در تورات به لغت ترکوم.
۴ ـ « ماشیع » (مهدى بزرگ) در تورات عبرانى.
۵ ـ « مهمید آخر » در انجیل.
۶ ـ « سروش ایزد » در زمزم زرتشت.
۷ ـ « بهرام » در ابستاق زند و پازند.
۸ ـ « بنده یزدان » هم در زند و پازند.
۹ ـ « لند بطاوا » در هزار نامه هندیان.
۱۰ ـ « شماخیل » در ارماطس.
۱۱ ـ « خوراند » در جاویدان.
۱۲ ـ « خجسته » (احمد) در کندرال فرنگیان.
۱۳ ـ « خسرو » در کتاب مجوس.
۱۴ ـ « میزان الحق » در کتاب اثرى پیغمبر.
۱۵ ـ « پرویز » در کتاب برزین آذر فارسیان.
۱۶ ـ « فردوس اکبر » در کتاب قبروس رومیان.
۱۷ ـ « کلمةُ الحقّ » در صحیفه آسمانى.
۱۸ ـ « لِسانِ صدق » هم در صحیفه آسمانى.
۱۹ ـ « صمصام الاکبر » در کتاب کندرال.
۲۰ ـ « بقیة اللّه » در کتاب دوهر.
۲۱ ـ « قاطع » در کتاب قنطره.
۲۲ ـ « منصور » در کتاب دید براهمه.
۲۳ ـ « ایستاده » (قائم) در کتاب شاکمونى.
۲۴ ـ « ویشنو » در کتاب ریگ ودا.
۲۵ ـ « فرخنده » (محمّد) در کتاب وشن جوک.
۲۶ ـ « راهنما » (هادى و مهدى) در کتاب پاتیکل.
۲۷ ـ « پسر انسان » در عهد جدید (اناجیل و ملحقات آن).
۲۸ ـ « سوشیانس » در کتاب زند و هومو من یسن، از کتب زردتشیان.
۲۹ ـ در کتاب شابوهرگان کتاب مقدس مانویه ترجمه مولر نام « خود شهر ایزد » آمده که باید در آخرالزمان ظهور کند، و عدالت را در جهان آشکار سازد.
۳۰ ـ « فیروز » (منصور) در کتاب شعیاى پیامبر.
و...