« بسم الله الرحمن الرحیم »

امروز می خواهم به مصاف تزویر بروم که بدترین آفت دین است.
تزویر با لباس دیانت و تقوی به میدان می آید.
تزویر سکه ای است دورو، که بر یک رویش نام خدا و بر روی دیگرش نقش ابلیس است.
عوام خدایش را می بینند و اهل معرفت ابلیسش.
و چه خون دلها خورد علی از دست این جماعت سر به سجود آیه خوان
و به ظاهر متدین.

شاید نتوان پس از ارتحال امام راحل روزی را به عظمت و معنویت نهم دیماه 88 پیدا کرد که طی آن خیمه ولایت شاهد پرازدحام ترین روز حضور لبیک گویان و میثاق جویان شد و یک تنه تنهایی امام علی(ع) ، غربت امام حسن(ع) و مظلومیت امام حسین(ع) را جبران نمود.!

روزی که سخاتمندانه تاریخ را مسحور بصیرت ملتی کرد که امام عزیز در وصیت نامه سیاسی الهی خویش آنها را به اعتبار همه سربلندی هایی که در یکایک امتحانات و ابتلائات الهی از خود به یادگار گذاشته بودند، برتر از امتهای تمامی پیامبران الهی دانست و به آنان مباهات کرد.!

9 دی مظهر پیوند انقلاب اسلامی با عاشورای حسینی و یکی از مصادیق بارز لبیک عاشورائی ملت ایران به ندای "هل من ناصرٍ ینصرنی" حسین زمان در کربلای ایران اسلامی است که در نهایت درایت انجام پذیرفت و بر خلاف مظلومیت سپاه ولایت در کربلا، در ایران سپاه ولایت سرشار از جمعیت داوطلب و شجاعی شد که یکپارچه شعار می دادند:

            - ما اهل کوفه نیستیم / علی تنها بماند...

            - ما اهل کوفه نیستیم / می میریم و می ایستیم...

می توان 9 دی را روز پیروزی مردم بر سران و عوامل و عناصر فتنه ۸۸ و به عبارتی روز جلوزدن عوام از خواص نامید که به تمامی دو پهلوگویی ها و سکوت ها و مواضع مخالف برخی از خواص برجسته هم پایان بخشید و محوریت رهبر معظم انقلاب در تعیین یکایک مواضع محوری نظام به اثبات رسید.

و بر همه معلوم گردید که فصل الخطاب قطعی و واقعی همه اختلافات و مرافعات کلان در تمامی سطوح جامعه، تنها و تنها رهبری معظم انقلاب است.

9 دی تاکید موکدی بر ضرورت بصیرت در جامعه بوده و اینکه بصیرت از شام شب نیز برای یک انسان اجتماعی واجب تر است و هیچکس نمی تواند بدون بصیرت به زندگی سعادتمندانه برسد و این موضوع نه تنها در عرصه سیاسی بلکه در تمامی ابعاد زندگی بشری اعم از اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی، هنری، علمی، تربیتی، اخلاقی و سایر گزینه های رفتاری از ضروریات انکارناپذیر است.!

اما سئوال اساسی اینجاست که بصیرت چگونه حاصل میگردد؟

و مایه اصلی این پدیده نادر و ارزشمند کدام است؟

تردیدی وجود ندارد که بزرگترین ضمانت بصیرت، عقلانیت است، عقلانیتی که مولد تفکر، تعمق، تأمل و برخورداری از پشتوانه های دانش و نگرش و نیز از مؤلفه های تجربه و مهارت و دوراندیشی است.!

فلذا تا زمانیکه عقل مردم در قید چشمشان باشد، بی بصیرتی بیماری مزمن جامعه می شود.

و اما زمانی که چشمشان تابع عقل آنها باشد، بصیرت حاصل می گردد و انسان می تواند به چشم انداز مناسبی دست یافته و از انسداد نگاه و محدودیتهای ناشی از آن رها شود و در متن مسائل مهم و مبهم امتداد یابد و تا مرز روشن کردن چراغ در بخشهای تاریک به پیش برود.!

خدای متعال در قرآن مجید به اهل بصیرت و معرفت می فرماید: در زمین سیر کنید و عبرت بگیرید ای اهل بصیرت! و امام علی (ع) در باره اهمیت بصیرت می فرمایند: وقتی بینش و بصیرت کسی کور باشد، دیدن چشم سودی نمی دهد! و اینجاست که آدمی می تواند نابینا، اما روشن دل باشد و در مقابل، بینایی دیده داشته باشد و اما به واقع کوردل باشد.!

سعدی شیرازی هم می گوید : تنی زنده دل خفته در زیر گل / به از عالمی زنده مرده دل!

واقعیت این است که هر پدیده زنده ای یک کمال دارد و کمال بصر، بصیرت است و آن تشخیص سره از ناسره و پیدا کردن چهره حقیقت و طرد باطلی است که لباس حقیقت به تن کرده است، باطلی که گندم نمای جو فروش است.

و به تعبیر امام علی(ع)، باطلی که حرف حق می زند و اراده باطل دارد و بعبارتی لباس خودی می پوشد و اندیشه بیگانه در سر دارد.!

اکتفاء به بصر، ناپختگی و ظاهربینی است و بصیرت، ژرف اندیشی و غواصی در اعماق اقیانوس حقیقت جهت صید مروارید معرفت است که متاسفانه در پشت غبارهای به هواخاسته، نامرئی جلوه می کند و به آسانی در دسترس قرار نمی گیرد و گاهی با باطل اشتباه گرفته شده و انحراف را محتمل می سازد.!

 

خانه نشینی امام علی(ع)، تسلیم شدن خشک مغزها در برابر قرآن های روی نیزه در لشکر معاویه و شکل گیری پدیده ننگین خوارج و شکست دادن امام علی(ع) در جریان حکمیت، صلح اجباری امام حسن(ع)، بهشت خواهی کوفیان با امام کشی، شهادت مظلومانه امام حسین(ع) و یاران گرامی اش توسط منتظران آنحضرت و نیز استمرار این مظلومیتها و محرومیتها که نهایتاً منجر به غیبت کبری امام زمان(عج) روحی فداه و پیدایش عصر انتظار گردید، همه و همه بخاطر:

فقدان بصیرت کافی و سطحی گرائی مردم بوده است.

     علیهذا درک اتفاق بزرگ 9 دی، یک تکلیف تمام عیار و ضرورت غیر قابل انکار در عرصه سیاسی برای یکایک شهروندان است و این اقدام بزرگ باید به یک الگوی بزرگ مبدل گردد تا برای همیشه تاریخ، روشنائی هدایتگر آن روشنگر بخشهای تاریک زندگی نسل امروز و فردا باشد!

امیدوارم که در 9 دی با تمامی عاشورائیان به صحنه آمده و مقدمات ثبت تاریخی این واقعه عظیم را در تمام عصرها و نسل ها فراهم کرده و بصیرت را به فرهنگ مبدل نمائیم.

 

صادقعلی رنجبر-عضو هیئت علمی دانشگاه