دریافت

نجوای امیرالمومنین علی (علیه السلام)

با پیامبر رحمت صلوات الله پس از دفن فاطمه زهرا (سلام الله علیها)

لَمَّا قُبِضَتْ فَاطِمَةُ ع دَفَنَهَا أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ سِرّاً وَ عَفَا عَلَى مَوْضِعِ قَبْرِهَا ثُمَّ قَامَ فَحَوَّلَ وَجْهَهُ إِلَى قَبْرِ رَسُولِ اللَّهِ ص فَقَالَ :

السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَنِّی وَ السَّلَامُ عَلَیْکَ عَنِ ابْنَتِکَ وَ زَائِرَتِکَ وَ الْبَائِتَةِ فِی الثَّرَى بِبُقْعَتِکَ وَ الْمُخْتَارِ اللَّهُ لَهَا سُرْعَةَ اللِّحَاقِ بِکَ قَلَّ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَنْ صَفِیَّتِکَ صَبْرِی وَ عَفَا عَنْ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ تَجَلُّدِی إِلَّا أَنَّ لِی فِی التَّأَسِّی بِسُنَّتِکَ فِی فُرْقَتِکَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ فَلَقَدْ وَسَّدْتُکَ فِی مَلْحُودَةِ قَبْرِکَ وَ فَاضَتْ نَفْسُکَ بَیْنَ نَحْرِی وَ صَدْرِی بَلَى وَ فِی کِتَابِ اللَّهِ لِی أَنْعَمُ الْقَبُولِ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ قَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِیعَةُ وَ أُخِذَتِ الرَّهِینَةُ وَ أُخْلِسَتِ الزَّهْرَاءُ فَمَا أَقْبَحَ الْخَضْرَاءَ وَ الْغَبْرَاءَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَمَّا حُزْنِی فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَیْلِی فَمُسَهَّدٌ وَ هَمٌّ لَا یَبْرَحُ مِنْ قَلْبِی أَوْ یَخْتَارَ اللَّهُ لِی دَارَکَ الَّتِی أَنْتَ فِیهَا مُقِیمٌ کَمَدٌ مُقَیِّحٌ وَ هَمٌّ مُهَیِّجٌ سَرْعَانَ مَا فَرَّقَ بَیْنَنَا وَ إِلَى اللَّهِ أَشْکُو وَ سَتُنْبِئُکَ ابْنَتُکَ بِتَظَافُرِ أُمَّتِکَ عَلَى هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ فَکَمْ مِنْ غَلِیلٍ مُعْتَلِجٍ بِصَدْرِهَا لَمْ تَجِدْ إِلَى بَثِّهِ سَبِیلًا وَ سَتَقُولُ وَ یَحْکُمُ اللَّهُ وَ هُوَ خَیْرُ الْحَاکِمِینَ سَلَامَ مُوَدِّعٍ لَا قَالٍ وَ لَا سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلَا عَنْ مَلَالَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلَا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اللَّهُ الصَّابِرِینَ وَاهَ وَاهاً وَ الصَّبْرُ أَیْمَنُ وَ أَجْمَلُ وَ لَوْ لَا غَلَبَةُ الْمُسْتَوْلِینَ لَجَعَلْتُ الْمُقَامَ وَ اللَّبْثَ لِزَاماً مَعْکُوفاً وَ لَأَعْوَلْتُ إِعْوَالَ الثَّکْلَى عَلَى جَلِیلِ الرَّزِیَّةِ فَبِعَیْنِ اللَّهِ تُدْفَنُ ابْنَتُکَ سِرّاً وَ تُهْضَمُ حَقَّهَا وَ تُمْنَعُ إِرْثَهَا وَ لَمْ یَتَبَاعَدِ الْعَهْدُ وَ لَمْ یَخْلَقْ مِنْکَ الذِّکْرُ وَ إِلَى اللَّهِ یَا رَسُولَ اللَّهِ الْمُشْتَکَى وَ فِیکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَحْسَنُ الْعَزَ

ترجمه :

امام حسین (علیه السلام) فرمود: چون فاطمه (علیها السلام) وفات کرد، امیرالمؤمنین (علیه السلام) او را مخفیانه به خاک سپرد و جاى قبرش را ناپدید کرد و سپس ایستاد و رو به قبر رسول خدا (صلوات الله) کرد و گفت:

درود بر تو اى رسول خدا ، از طرف من و از طرف دخترت که به دیدار تو آمده در کنار تو زیر خاک خفته است، بر تو درود باد و خدا براى او خواست که هر چه زودتر به تو رسد، ای رسول خدا شکیبائى من در مورد دختر برگزیده ات کم، و بردباری من درباره سرور زنان جهانیان از بین رفته است، اما برای من پیروی از سنت تو (که همان صبر باشد) در جدایی تو موجب تسلیت است. (ای پیامبر خدا) من تو را در قبرت خوابانیدم و جان تو میان گلو و سینه ام درآمد (جان دادى). آرى در کتاب خدا بهترین پذیرائى برای من است که «همه ما از خداییم و به سوی او باز میگردیم» امانت پس گرفته شد و گروى، دریافت شد و زهرا، از دست رفت. ای رسول خدا، چقدر آسمان و زمین زشت است، ای رسول خدا اندوه من همیشگی است و شبم همه در بی ‏خوابى گذرد و غمى دارم که از دل نرود مگر این که خدا برایم همان خانه بقائى را برگزیند که تو در آن جاى دارى، غصه ‏اى دلخون کن و اندوهى هیجان خیز و غم انگیز، چه زود میان ما جدائى انداخت. من به خدا شکایت میبرم، (و ای رسول خدا) دخترت به تو میگوید که امّتت براى بردن خلافت همدست شدند، خوب از او پرسش کن و گزارش وضع را از او بخواه، چه بسا اندوهگینی که دلش مالامال از غم و اندوه است و راهى براى پراکندن آن (شدت اندوه خود) نمی یابد و خواهی گفت: و خدا (درباره آن) قضاوت میکند و او بهترین قضاوت‏ کننده ‏ها است. درود وداع ‏کننده ‏اى که نه دل باز گرفته و نه خسته شده، اگر بر گردم از ملال و خسته شدن نیست و اگر در اینجا بمانم از بدگمانى به وعده ‏اى که خدا به صابران داده نیست. واى، واى شکیبائى مبارکتر و زیباتر است، اگر چیرگى دشمنان زورگو نبود (و بیم سرزنش آنان نمیرفت و ترس از غلبه آنها بر قبرت نداشتم)، اقامت و ماندن بر سر قبرت را چون معتکفان ملازمت میکردم و چون زن بچه مرده بر مرگ جانگداز تو شیون مینمودم. (ای رسول خدا) در برابر نظاره خدا، دخترت مخفیانه دفن شود و حق او برده شود و ارث او دریغ شود با این که عهد تو با مردم دیر نشده و یادت کهنه نگردیده، ای رسول خدا به سوى خدا شِکوه باید و درباره حضرت تو تسلیت نیک شاید، درود و رضوان خدا بر تو و بر فاطمه باد.

  • نکته : امیرمومنان علی (علیه السلام) با تایید صحت سخن معاویه مبنی بر کشاندن ایشان برای گرفتن بیعت بعد از وفات پیامبر، بیان میدارند که مظلوم بودن اشکالی ندارد و اشکال آنجاست که آدمی در دین خود دچار شک شود.

«وَ قُلْتَ اِنّی کنْتُ اُقادُ کما یقادُ الْجمل المخشوش حَتّی اُبایعَ...؛ گفته ‎ای که مرا همچون شتر افسار زدند و کشیدند تا بیعت کنم».

  • نکته : اما علی هیچگاه کسی را برای بیعت، اجبار نکرد و فرمود بیعت با اجبار بی معناست و این از جمله تفاوتهای مکتب سقیفه با مکتب اهل البیت علیهما السلام است.