دریافت

مرحوم دکتر علی شریعتی میفرمایند: درد علی علیه السلام دو گونه است، دردی که از ضربه ی ابن ملجم ملعون در فرق سرش احساس میکند و درد دیگر، دردی است که او را تنها در نیمه شبهای خاموش به دل نخلستانهای اطراف مدینه کشانده و به ناله درآورده است. ما تنها بر دردی میگرییم که از ابن ملجم در فرقش احساس میکند. اما این درد علی علیه السلام نیست!!!

دردی که چنان روح بزرگی را به ناله درآورده است، تنهایی است که ما آن را نمی شناسیم. باید این درد را بشناسیم نه آن درد را، که علی علیه السلام درد شمشیر را احساس نمیکند. و ما... درد علی علیه السلام را احساس نمیکنیم...!

در جنگ صفین دو شخصیت مطرح در سپاه امیرالمومنین (علیه السلام) وجود داشت:

1- مالک  2- عمار

مالک رزمنده ای دلیر بود و عمار روشنگری بود که مسائل را شفاف میکرد. ولی بودند "موجوداتی" به نام اشعث که به دلیل وجود عمار جرأت عرض اندام نداشتند. زمانیکه مالک به پشت خیمه معاویه رسید و عمروعاص نقشه قرآن بر سر نیزه رو اجرایی کرد، اشعث برخاست و گفت ما با قرآن جنگ نداریم و شمشیر بر گلوی امیرالمؤمنین علیه السلام گذاشتند تا مالک برگردد!!!

این کار اشعث در نبود عمار صورت گرفت چرا که عمار به شهادت رسیده بود! و به خاطر نبود عمار و وجود اشعث جنگ برده شده واگذار شد.! به خاطر نبود عمار و وجود ابوموسی اشعری امیرالمومنین علیه السلام از خلافت کنار و معاویه خلیفه شد!!!

به خاطر نبود عمار در صفین، امام حسن علیه السلام دوباره با معاویه وارد جنگ شد و عاقبت به خاطر نبود عمار در صفین سر امام حسین علیه السلام در کربلا به روی نیزه رفت! به خاطر نبود عمار در صفین، دیگر امامان در خفقان امویان و عباسیان خانه نشین شدند و به خاطر نبود عمار صاحب الامر ارواحنافداه 1400 سال است که غایب شده، عزیزان به یاد داشته باشیم رهبر و امام همیشه باید مالک داشته باشد و آن هم به وفور، مالک بودن خیلی خوب است ولی هرجا امام یا پیامبری عمار هم نداشته کارش به سرانجام نرسیده است!!!  به همین خاطر فرمودند: این عمار...

زبیرها به گذشته خود ننازند؛ ما برای ادامه انقلاب به عمار نیاز داریم چرا که بدون بصیرت قطعا دچار گمراهی میشویم. که وقتی بصیرت بود وجود نازنین مولای متقیان علیهم السلام درک میگردد. و عدالت را اصل رهبری بر مردم خواسته و اینگونه است که در داستان ذیل مولا شناخته میشود و عمارها لازم است...

برخورد علی (علیه السلام) با قاضی

ابوالاسود دوئلی، مردی شاعر، سیاستمدار و ادیب بود که علم نحو را با راهنمائی امام علی (علیه السلام) تدوین کرد، و قرآن را اِعراب گذاری و نقطه گذاری نمود، و در دوران حکومت خلیفه دوم به بصره هجرت کرد. او تنها قاضی حکومت علی (علیه السلام) بود که درهمان روز اوّل قضاوت عزل شد، چون فرمان عزل را دریافت کرد خدمت حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام) آمد و گفت: به خدا قسم نه خیانت کرده ام و نه به خیانت متّهم شدم، چرا مرا عزل کردی؟

امام علی (علیه السلام) پاسخ داد: درست میگوئی و تو مردی امین و با ایمانی، امّا بازرسان من اطلاع داده اند که چون طرفین دعوی به محکمه میآیند، تو بلندتر از ایشان سخن میگوئی، و دُرشتی در گفتار داری. یعنی تنها ایمان و سیاست کافی نیست، بلکه قاضی باید اخلاق اجتماعی رادر برخورد با مردم رعایت کند.

-         اعیان الشعیه، ج۷ ص ۴۰۳

-         معالم القربه، ص ۲۰۳

حضرت علی علیه السلام ، اول مظلوم عالم

اگر شخصی، در جریانی، حداقل "هشتاد هزار شاهد” داشته باشد (واقعه غدیرخم) ولی نتواند حق خود را بگیرد او را باید چه نامید؟! امیرالمؤمنین علی علیه السلام را "اول مظلوم عالم” دانسته اند. این لقب، غم انگیز است، اما شاید بهترین تعبیر از مردی باشد که با آن همه شاهد نتوانست حقش را بگیرد.

حضرت علی علیه السلام در مقاطع مختلف تاریخی مورد ظلم واقع شد، در تمام سختیها و ظلمهایی که به پیامبراکرم صلی الله علیه و آله شد، او نیز در کنار پیامبر مظلوم بود و با دست شستن از جان خود از پیامبر دفاع میکرد؛ حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام علیرغم لیاقتش و معرفی اش توسط پیامبراکرم صلی الله علیه و آله به عنوان ولی المومنین، مظلوم واقع شد، سالها استخوان در گلو و خار در چشم، غصب جایگاهش را شاهد بود، همسرش را مظلومانه شهید کردند، مسلمین حق ولایتش را ادا نکردند و شیعیان حق امامتش را، حضرت امیر علیه السلام هنوز مظلوم است و همچنان مظلوم خواهد ماند...

مقام ولایتِ حضرت امیرالمومنین علیه السلام، مقامی بود که به واسطه ی پیامبر از سوی خداوند تعیین شده بود تا مسلمین با تبعیت از او به هدایت و کمال برسند، اما ولایت پس از پیامبر به واسطه ی نفسانیت نااهلان، به خلافت تنزل یافت، خلافت یک کرسی بی ارزش بود که با رأی یک شورا ساخته میشد و با بیرون آمدن انگشتری عمروعاص به کس دیگر واگذار میشد، خلافت اینقدر بی ارزش بود که حضرت امیرالمومنین علیه السلام آن را از آب بینی بز و لنگه کفشی پاره پست تر میدانست؛ مقام ولایت یک مقام الهی بود که فقط شایسته ی معصومین علیهم السلام بود و مقام خلافت یک کرسی پست بود که میتوانست به خواست مردم یا شورا یا عمروعاص به هر کسی برسد؛ این ظلم هرگز جبران نشد، خلافت همچنان بین اکثریت مسلمانان به جای ولایت معرفی شد و هرگز حق مقام ولایت ادا نشد، نه برای حضرت امیر علیه السلام و نه برای یازده اختر تابناکش علیهم السلام.

ظلمی که تمام تاریخ را تحت الشعاع قرار داد، اسلامی که با ولایت میتوانست به هدایت و کمال جهانیان منجر شود و میلیاردها انسان را از گمراهی نجات دهد، به واسطه ی دوری از ولایت به شاخه های متعدد منحرف شد، این ظلم به جای اینکه امامان هدی علیهم السلام را به حکومت برساند، موجب شهادت مظلومانه یک یک شان شد و موجب شد تا صدها سال آخرین امام هدی علیه السلام نیز در غیبت به سربرد، این است که باور داریم که با ظهور حضرت مهدی روحی فداه (عجّل الله تعالی فرجه الشریف)، بزرگترین ظالمان جهان نیز زنده شده و مجازات خواهند شد، (ان شاءالله)

ابن شهرآشوب روایت میکند که امیرالمومنین (علیه‌السلام) بر منبر نرفت، جز آنکه در پایان کلامش، پیش از پایین آمدن از منبر این جمله را میفرمود: «از آن لحظه که پیامبر خدا (صلی‌الله علیه ‌و‌آله) رحلت کرد همواره مظلوم بوده ام.» (مناقب، ج2، ص115) روزى شخصی در بین سخنان حضرت علی (علیه‌السلام) فریاد زد: «وا مظلمتاه» حضرت او را به حضور طلبید، هنگامیکه نزدیک شد، به او فرمود: «به تو یک بار ستم شده است و به من به تعداد ریگهای بیابان و قطرات باران و کرک حیوانات ظلم شده است.» (مناقب، ج2، ص115) و امام علی علیه السلام همان مظلومی است که از آزار مردم شبها به بیابان میرفت و با چاه درد و دل میکرد و اشک میریخت، خانه اش را آتش زدند و دستانش را بستند و ناموسش رو مورد ضرب و شتم قرار دادند و زمانیکه امام علی علیه السلام به شهادت رسید شبانه او را غسل دادند، کفن کردند و در همان تاریکی شب دفن کردند و احدی نفهمید. و بعد محل قبر را هم مخفی کردند و به کسی نگفتند، فردا مردم فهمیدند که دیشب علی دفن شده محل دفن علی کجاست؟ گفتند لازم نیست کسی بداند و حتی بعضی نوشته‌اند امام حسن علیه السلام صورت جنازه‌ای را تشکیل دادند و به مدینه فرستادند. که مردم خیال کنند که علی علیه السلام را بردند مدینه دفن کنند! به خاطر همین خوارج. برای اینکه اگر اینها میدانستند علی علیه السلام را کجا دفن کرده‌اند. به مدفن علی علیه السلام جسارت میکردند و تا صد سال بعد از شهادت امام علی علیه السلم هم قبر ایشان مخفی بود. آری مظلومیت ولایت و امیرالمومنین (علیه‌السلام) به یک جهت محدود نمیشود و همواره در جهات مختلف، این مظلومیتها وجود داشته است. یکى از این جهات مظلومیت، عدم درک صحیح از معارف و مقاماتى است که پیامبر گرامى اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) براى آن حضرت برشمرده اند و...

( علی لعنت الله علی القوم الظالمین )