دریافت

رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود:

وقتی هنگامه قیامت بر پا شود تو را با تختی از نور حاضر میکنند در حالیکه بر سرت تاجی از نور است که نور آن، چنان تابناک است که نزدیک است چشمان اهل محشر را خیره و تار کند. پس صدایی از جانب خداوند میپرسد:

جانشین محمد رسول خدا کجاست!

و تو میگویی: من اینجایم.

آنگاه منادی ندا میدهد که هر کسی را که دوستت دارد به بهشت ببر و هر کس را با تو دشمنی ورزیده است به جهنم ببر که تو تقسیم کننده بهشت و جهنم هستی. (از ینابیع المودة ص96 از کتب برادران اهل سنت)

معاویه (لعنت الله علیه) توییتر و تلگرام نداشت، اما با جنگ روانیِ عمروعاص و رسانه هایش کاری کردند که اهل شام وقتی خبر شهادت علی در محراب عبادت را شنیدند، میگفتند: مگر علی نماز هم میخواند!؟

معاویه نسلی را با دروغ و بغض علی(علیه السلام) تربیت کرد، همانهایی که پس از عاشورا با ورود کاروان خاندان امام شهیدان حسین بن علی (علیه السلام) به شهر شام، فرزندان امیرمومنان علی (علیه السلام) را کافر و خارجی میخواندند. قدرت رسانه، آن هم رسانه ای که در خدمت خواص زیرک باشد از صدها لشکر بیشتر است.

ولیکن اگر خدا بخواهد اینچنین میشود که امیرالمومنین علی علیه السلام ، در کلام بزرگان علم و ادب غیر مسلمان اینگونه جلوه مینماید:

شبلى شمیل از پیشگامان مکتب مادی گرى میگوید:

على بن ابیطالب بزرگ بزرگان و یگانه نسخه ایست که نه شرق و نه غرب ، نه در گذشته و نه امروز صورتى مطابق این نسخه ندیده است.

جبران خلیل جبران از بزرگترین نویسندگان و متفکران مسیحى میگوید:

من معتقدم که فرزند ابیطالب نخستین عرب بود که با روح کلى رابطه برقرار نمود. او نخستین شخصیت از عرب بود که لبانش نغمه روح کلى را در گوش مردمى طنین انداز نمود که پیش از او نشنیده بودند. او از این دنیا رخت بربست، در حالیکه رسالت خود را به جهانیان نرسانیده بود. او چشم از این دنیا پوشید مانند پیامبرانى که در جوامعى مبعوث میشدند که گنجایش آن پیامبران را نداشتند و به مردمى وارد میشدند که شایسته آن پیامبران نبودند و در زمانى ظهور میکردند که زمان آنان نبود. خدا را در این کار حکمتى است که خود داناتر است.

میخائیل نعیمه نویسنده، صاحب نظر، متفکر و انسانى مسیحى میگوید:

هیچ مورخ و نویسنده ایی، هر اندازه هم که از نبوغ و رادمردى ممتاز برخوردار بوده باشد، نمیتواند چهره کاملى از انسان بزرگى مانند على (علیه السلام) در مجموعه اى که حتى داراى هزار صفحه باشد، ترسیم نماید و دورانى پر از رویدادهاى بزرگ مانند دوران او را توضیح بدهد. تفکرات و اندیشه هاى آن ابر مرد عربى و گفتار و کردارى را که میان خود و پروردگارش انجام داده است، نه گوشى شنیده و نه چشمى دیده است. تفکرات و ایده ها و گفتار و کردار او خیلى بیش از آن بوده است که با دست و زبان و قلم وى بروز کرده، و در تاریخ ثبت شده است.

ایلیاپاولیچ پطروشفسکى استاد تاریخ در دانشگاه لنینگراد میگوید:

على (علیه السلام) پرورده محمد (صلوات الله علیه و آله وسلم) و عمیقاً به پیامبر و امر اسلام وفادار بود. على تا سرحد شور و عشق پای بند دین بود. صادق و رستگار بود، در امور اخلاقى بسیار خرده گیر بود و از نامجویى و مال پرستى به دور و بی شک، هم مردى سلحشور و هم شاعر بود و تمام صفات لازمه اولیاء اللّه در وجودش جمع بود.

و...