دریافت

صیحه یکی از نشانه های حتمی ظهور است. «صیحه» به صدا و ندا اطلاق میشود و در اینجا منظور ندایی است که شب بیست و سوم ماه رمضان که همان شب قدر است از آسمان شنیده میشود و همه از آن حیران و سرگردان میگردند.

دلیل برخاستن این صیحه آسمانی از این قرار است:

الف) توجه دادن مردم به نزدیکی ظهور.

ب) به وجود آوردن آمادگی درونی در میان مومنان مخلص.

ابوبصیر از امام باقر (علیه السلام) چنین روایت میکند: «صیحه تنها در ماه رمضان خواهد بود، چرا که ماه رمضان ماه خداوند است و آن هم ندای جبرئیل است برای خلق».

سپس فرمودند: «منادی از آسمان به نام قائم ندا سر میدهد و از شرق تا غرب صدایش را میشوند. از ترس آن صدا هیچ خوابیده‌ای نمیماند. مگر اینکه بیدار میشوند و ایستادگان همگی مینشینند و نشستگان هم بر دو پای خویش بر میخیزند. خداوند بیامرزد هر که از این صدا عبرت بگیرد، صدا، صدای جبرئیل روح‌الامین است و صدا در شب جمعه بیست و سوم ماه رمضان خواهد بود. درباره آن شک نکنید و گوش فرا دهید و اطاعت کنید. در انتهای روز صدای ابلیس ملعون (شنیده میشود) که ندا میدهد آگاه باشید که فلانی (عثمان) مظلومانه کشته شد تا مردم را به شک بیندازد و آنها را مبتلا به فتنه کند. چقدر شک‌کنندگان متحیر در آن روز زیادند که در آتش افکنده شده‌اند.

وقتی صیحه را در ماه رمضان شنیدید، شک نداشته باشید که آن صدای جبرییل است و نشانة آن این است که به نام قائم و پدرش ندا میدهد. به طوری که حتی دوشیزگان در خلوتگاههایشان در خانه آن را میشنوند و پدر و برادر خویش را برای خروج (و قیام) تشویق میکند...