دریافتربیع همان بهار است، آغاز روییدن و پایان زمستان. بهار که میرسد شادابی و نشاط و طراوت همه جا را فرا میگیرد، باد بهاری آدمی و طبیعت را سرزنده و استعدادهای خفته را شکوفا میکند.
ربیع همان بهار است و پیامبر هم، رحمت بر عباد، بهار بر بلاد و مردمان.(1)
بهار که آمد، ربیع الاول که آمد و پیامبر صلی الله علیه و آله متولد شد، کنگره‌های کاخ سرد کسری شکست و آتشکده فارس خاموش شد. هر پیامبری که آمد برکت را به منزلگاه خود آورد. حضرت عیسی علیه السلام در گهواره فرمود: (وَجَعَلَنِی مُبَارَکًا أَیْنَ مَا کُنتُ )،(2) خدا مرا هر جا که باشم مایة برکت قرار داد. اما وقتی خاتم پیامبران و اشرف مخلوقات به زمین قدم نهاد، برکت همه جای عالم را فرا گرفت. بهار عالمیان که مبعوث شد، آغاز روییدن شد (رُشداً)(3) و پایان زمستان گمراهیها (وَکُنتُمْ عَلَىَ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنْهَا)(4)؛ بر لبه پرتگاه آتش بودید، خدا شما را به وسیله دین نجات داد.
پیامبران مظاهر اسماء الهی‌اند و پیامبر خاتم صلوات الله علیه، برترین مخلوق خدا و برترین مظهر اسم خدا است که (رَحْمَةً لِّلْعَالَمِینَ)(5) است. پیامبر صلی الله علیه و آله با نسیمهای خوش دعوت خویش، آمد تا به آدمی حیات بخشد (دَعَاکُم لِمَا یُحْیِیکُمْ).(6)
و استعدادهای خفته را شکوفا سازد؛ آدمی را از حضیض ذلت به اوج عزت برساند و او را از خشونت، بیابانگردی و وحشیگری، به سلوک و ایثار و عبودیت و عرفان رساند.
ربیع همان بهار است و امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف (ارواحنافداه)، همان ربیع و بهار مردمان و خرّمی دوران. آن روز که متولد شد با خود برکت آورد و آن روز که با ظهورش رخ مینماید، اوج روییدن است به گستره تمام عالم؛ هم او که با عدالت و مهربانی اش، ظلم و بیداد بر باد میرود و حقیقت رحمتٌ للعالمینِ نبوی به وسیله حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف (ارواحنافداه)، عالمگیر میشود، اینجاست که حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف (ارواحنافداه)، را رحمت پر وسعت خدایی (رَحمتُ‌‌الله الواسعة) گویند، چون اوست که آرزوها و اهداف تمام پیامبران و اولیاء را با تمام ابعادش در جهان به ظهور میرساند.
با آمدن نهم ربیع الاول، اگرچه حزن شهادت پدر، امام یازدهم رنج کمی نبود و درد و اندوه مظلومیت او جانکاه، اما چون آخرین وصی به امامت رسید، ولایت جدیدی رخ نمود و امامت آخرین وصی که مژده آمدن و ظهورش، بارها بر زبان مقدس پیامبراکرم صلوات الله علیه و یکا‌یک ائمه علیهم السلام مطرح شده بود، بر شادمانی ملائک و اهل معرفت فزود.
عشق و ولایت بدون عهده‌داری و مسئولیت‌پذیری، هوسی بیش نیست، عهد، التزام خاص و نوعی تعهد پذیری در مقابل شخص است باید خود را به وظائفی که نسبت به امام داریم ملتزم سازیم و با او برای انجام خواسته‌ها و آرمانهایش عهد ببندیم. اهمیت این عهد ما در عصر غیبت راه نجات از فتنه‌هاست.
امام سجاد(ع): «تنها کسانی از فتنه‌ها نجات خواهند یافت که خداوند از آنان پیمان و عهد گرفته باشد، آنان چراغهای هدایت و چشمه‌های علم هستند و خداوند آنها را از هر فتنة تاریکی نجات خواهد داد» (منتخب الاثر، ص386).
همانگونه که در دعای صاحب الامر میخوانیم: «رضیتک یا مولای اماماً و هادیاً و ولیاً...» و
ای مولای من! راضی و خوشنودم به پیشوایی و هدایت و سرپرستی و راهبری تو و به جای تو احدی را نمیخواهم و جز تو کسی را ولی و سرپرست خود نخواهم گرفت».
امام باقر(ع): «مردم به سه تکلیف مکلفند: (وسائل الشیعه، ج18، ص45).
- معرفت امامان،
- تسلیم در برابر ایشان
- واگذاری امور به ایشان در اموری که اختلاف پیش میآید.
اینجاست که اهل زمین و زمان و آنان که از معرفت بهره‌ای برده‌اند؛ به قدر بهره خود با او عهد میبندند و با جانان به جان بیعت میکنند. شیرینی عدالت علوی، به وسیلة او چون نسیمی به درون خانه‌‌ها ره می‌یابد و طراوت علم پیامبر صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام و یکا‌یک ائمه علیهم السلام چون صادق آل محمد علیه السلام و عالم آل محمد علیه السلام و بیست و هفت شعبه علم، به وسیله او رخ مینماید.
ربیع همان بهار است که حتماً خواهد آمد؛ سردی زمستان، هیچ وقت ترا از آمدن بهار مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف (ارواحنافداه)، نا امید نکند زیرا فقط نادانان با دیدن برف و سرما میپندارند که بهار نمی‌آید، آنان که به خاطر لجبازی با پرستوها و چلچله‌ها، تمام وعده‌های الهی را انکار میکنند و خود را نسبت به وعده الهی(7) به غفلت میزنند.(8)
برای آمدن بهار باید مهیا بود. بهار را شما نمیآورید ولی تسلط و سلطه حضرت مهدی (ارواحنافداه)، زمینه ساز میطلبد: «یخرج الناس من المشرق فیوطئون للمهدی سلطانه».(9) برای آنکه حضرت بتواند بهاری بودن را به عالم عرضه کند و جهان را پر از عدالت و خوبی کند، بایستی یارانی در همین فصل زمستان، خود را برای همراهی و مبارزه با بدیها و سردیها مهیّا کنند.
ادامه دارد انشاءالله...
پی نوشت :
1- نهج‌البلاغه، خطبه 11.
2- مریم/31.
3- کهف/66.
4- آل عمران/103.
5- انبیاء/ 107.
6- انفال/ 24.
7- آیات متعددی که وعده ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، را داده‌اند؛ نظیر، انبیاء/105، قصص/5، نور/55 و...
8- در طول تاریخ همیشه افرادی بوده‌اند که حق را نادیده گرفته و خود را به نادانی میزدند، و با لجاجت با انقلاب و ولایت فقیه، اصل مهدویت را انکار میکنند. گرچه سخنان واهی آنان نظیر سخنان دیگر مغرضان، همیشه توسط عالمان و آگاهان پاسخ داده شده است و نیازی به تکرار دوباره آن نیست.
9- سنن ابن ماجة، ج9، ص519.
