علی (علیه السلام) با تایید صحت سخن معاویه مبنی برکشاندن ایشان برای گرفتن بیعت بعد از وفات پیامبر، بیان میدارند که : مظلوم بودن اشکالی ندارد و اشکال آنجاست که آدمی در دین خود دچار شک شود.
«وَ قُلْتَ اِنّی کنْتُ اُقادُ کما یقادُ الْجمل المخشوش حَتّی اُبایعَ ..؛ گفتهای که مرا همچون شتر افسار زدند و کشیدند تا بیعت کنم».
اما علی (علیه السلام) هیچگاه کسی را برای بیعت، اجبار نکرد و فرمود بیعت با اجبار بی معناست و این از جمله تفاوتهای مکتب سقیفه با مکتب اهل البیت علیهم السلام است.