یکی از یاران امام صادق(ع) از ایشان، سخنی را نقل کرده بود :
- چقدر از شما میشنوم که سلمان فارسی را نام میبرید؟
* نگو سلمان فارسی، بگو سلمان محمّدی.
* میدانی چرا سلمان، اینقدر نزد ما عزیز و گرامی است؟
- نه نمی‌دانم مولای من!
* سلمان، به خاطر سه ویژگی نزد ما عزیز و گرامی است:
1- خواستة امیر‌المؤمنین را بر خواستة خود مقدم میداشت.
2- محرومان و فقرا را دوست داشته و بر ثروتمندان ترجیح میداد.
3- علم و عالمان را گرامی میداشت.
سلمان، عبد صالح خدا ، حق گرا و مسلمان بود و از مشرکین نبود.
( بحارالانوار، ج۲۲، ص۳۲۷)
- خواستة امیر‌المؤمنین را بر خواستة خود مقدم میداشت؛ یعنی، خواستة امام زمان خود را بر خود و خواسته‌اش مقدم میداشت.
راستی! سلمان، اگر امروز بود چه میکرد؟
من که اینقدر به ایرانی بودن «سلمان» مباهات میکنم، من چه؟
من چقدر خواستة آقایم را در نظر گرفته‌ام؟
موقع حرف؟
موقع کار؟
موقع نگاه؟
موقع…؟
چقدر حساب کرده‌ام آقا این کار را دوست دارد یا نه؟
آقا می‌پسندد یا…؟
عزیز جانان ، ای صاحب عصر والزّمان (ارواحنافداه)، تو خود بر گره کور زمانمان اشراف داری و میدانی که از همه سو در فشاریم و به امید تو در سه شنبه های عاشقی و در صبح جمعه های زارم ، توان یافته تا از هفته های نفس گیرم عبور کنم ...
مرا دریاب ای آخرین نماینده اولیاءالله
اللّهمّ عجّل لولیک الفرج...
